Per minibusje reis ik binnen 2,5 uur naar het eerste plaatsje aan het meer van Atitlan, Panajachel. Vanaf nu zijn de ritjes gelukkig niet meer zo lang. Dit meer is eigenlijk een grote vulkaankrater omgeven door vulkanen. In Panajachel is niet echt veel te doen, behalve rondstruinen door de lange marktstraat. Ik begin nu langzamerhand wel wat kleine souvenirs te kopen. Vooral sieraden en tassen. Ik heb echt zo´n tassentik. Mijn kast lig thuis al helemaal vol en het gaat vaak meer om de heb dan het gebruik. Ook koop ik hier van die landenvlaggetjes die je op je tas kunt vaststikken. Van alle landen in Amerika waar ik tot nu toe ben geweest. En dat zijn er meer dan ik dacht: Cuba, Costa Rica, Brazilië, Argentinië, Chili, Peru en Guatemala. Ik ben ondertussen ook nodig aan een kapper toe, mijn haar zit voor geen meter meer. Voor slechts 25 Quetzales laat ik mijn haar een beetje bijknippen door een plaatselijke kapper. Dat is omgerekend nog minder dan Euro 2,50.

De volgende dag vaar ik per lancha bootje naar het volgende plaatsje aan het meer, Santa Cruz. Je moet hier trouwens je niet laten beduvelen met de prijs. Ze vragen hier uiteraard het dubbele van wat de lokale bevolking betaalt, maar als je niet oplet betaal je het 5-voudige. Nu gaat het niet eens om veel geld (50 cent versus 1 euro of dus in het ergste geval 2,50 euro), maar het gaat wel om het principe. In Santa Cruz kom ik Karen en Sjors weer tegen van het Nederlandse vrijwilligersclubje in Antigua. Ze zijn hier gezellig voor een weekendje. Ik heb het wel zo uitgekiend dat ik hier vanavond ben. Want zaterdagavond is het de beroemde BBQ- en verkleedavond hier in het enige hostel. En dat betekent dat de mannen als vrouw vekleed gaan de de vrouwen als man. Erg grappig. Maar ´de mannen als vrouw´ blijft toch nog het allerleukst om te zien. Uiteraard zijn hier ook foto´s van genomen...

Dag 3 vaar ik door naar San Marcos, weer zo´n klein oord. Het is hier erg rustig, je kunt hier meditatiecursussen volgen gedurende een maand lang. Ahum, niet echt iets voor mij. Ik loop hier lekker een dagje rond en laat mij het gezonde eten hier erg goed smaken.

Dag 4 en 5, San Pedro, het goedkoopste stekkie aan het meer. Vandaar ook erg populair onder de Israelische reizigers. Volgens de verhalen moet het hier heel leuk zijn. Maar ik denk dat dat voornamelijk komt door de marihuana die je hier makkelijk kunt kopen. Ook hier is het vrij rustig, je kunt wel merken dat deze maand een van de rustigste is in het seizoen. De volgende dag vaar ik vanuit hier naar Santiago Atitlan om er Maximon te bezoeken. Dit is een pop die de Maya bevolking heeft aangekleed met een jas, hoed en veel stropdassen om. Hij ´rookt´een sigaar en krijgt rum te drinken. Deze afgod wordt serieus aanbeden en mensen brengen hem offers (geld) voor een goede toekomst. Heel apart om te zien.