Vandaag vertrek ik en ook het Zwitserse stel naar Rio Dulce. En we hebben mazzel, want we kunnen mee rijden in het busje van een andere Zwitser. Ook 2 andere Nederlandse meiden liften gezellig mee. Van de 2 meiden verneem ik dat ook zij buikloop hadden opgelopen in Flores. We denken dat het aan de zuivelproducten heeft gelegen, want met de continue electriciteitsuitval bederft dat het snelst. Binnen 1,5 uur rijden zijn we al in Rio Dulce. Samen met Sylvia en Mark vaar ik per lancha (bootje) naar een klein hotel aan de rivier. We zijn de enige gasten daar en worden hartelijk ontvangen door de gastvrouw. Je merkt meteen dat je hier midden in een junglegebied zit, want er kruipt hier van alles rond: krabbetjes, schorpioenen en spinnen. Niet echt mijn favoriete dieren, maar ik overleef het wel. Maar als ik me kamergenoot tegenkom, een grote beige spin, schrik ik me dood. Gelukkig is het beestje banger voor mij dan andersom. Ik lig ´s nachts wel veilig onder een muskietennet, maar erg ontspannen lig ik toch ook weer niet. Maar het ergste zijn nog de muggen. Die zijn hier de hele dag actief, dus de hele dag door moet ik me insmeren met antimuggenspul.

Op dag 2 gaan we met kayaks over de rio Dulce varen. Een prachtige tocht van 4 uur temidden van een prachtige jungle-omgeving. Ook goed voor de armspieren, want die voel je wel na zo´n middagje kayakken. ´s Avonds doen we gezellig wat spelletjes zoals domino en kaarten. ´s Nachts begint het ineens enorm te onweren. Ik lig in het topje van het gebouw, dus ook nu weer lig ik angstig in mijn bedje. De onweerklappen en flitsen zijn heel dichtbij en blijven een uur lang door gaan. Het is hier heel erg mooi, maar ik ben blij dat ik morgen weer vertrek. Onweer en ongedierte zijn nu eenmaal niet mijn favoriete dingen.