Om 09.00 uur vertrek ik per bus naar Ushuaia. Ik zit gezellig naast Anke. De grensovergang van Chili naar Argentinië gaat nu lekker snel. Bij de grensovergang geef ik mijn laatste Chileense pesos nog uit aan een mega hamburger. Al na 10 uur rijden (ik had 12 uur verwacht) komen we in een zonnig en ´warm´ Ushuaia aan. We hadden het hier veel kouder verwacht in het zuidelijkste stadje van Argentinië. Ik ga naar hetzelfde hostel als Anke, ´Yakush´, wel zo gemakkelijk weer. In het hostel zit ook de Belgische Wim die Anke van al eerder kent van haar reis. Ook toevallig dat ze elkaar weer tegenkomen.

De volgende dag maken we een grote wandeling door Ushuaia. Toch nieuwsgierig geworden door de verhalen van Miriam, informeer ik naar de last-minute plekken op de boten naar Antartica. Ushuaia is namelijk de uitvalsbasis voor alle boten naar Antartica. De Marco Polo, waarmee Miriam in december naar Antartica is geweest, vaart niet meer helaas. Het is het einde van het seizoen en het ijs op het water begint weer te groeien, dus er gaan alleen nog ´kleinere´ boten heen. Voor de helft van de normale prijs kun je per lastminute nog mee. Maar het blijft veel geld. Ik weet het nog niet. Wim heeft al wel geboekt.

3e dag. Vandaag sta ik vroeg op, om samen met Anke en Wim een mooie wandeling te maken in het nationale park ´Tierra del Fuego´. We willen er voor 08.00 uur zijn, want dan hoef je geen entreegeld te betalen is ons gezegd. We moeten dan wel eerst een uur lopen naar het begin van de wandeltrail naar ´Cerro Guanaco´, want de taxi mag voor openingstijd niet zo ver heenrijden nog. Gelukkig is het een vlakke weg erheen. Maar vanaf het beginpunt van de trail gaat het vervolgens meten steil omhoog. We lopen alledrie hetzelfde gestage tempo gelukkig. Toch zijn we na 3 uur (ipv 4!) na bos, drassige weiden, blubber en een laatste steile klim, boven op de top. Het is er wederom weer winderig en koud. Maar wel weer een heel mooi uitzicht. Even snel wat eten en dan gauw weer naar beneden. Zo, hè hè, dat is dan mijn laatste bergwandeling geweest! Bij de uitgang is er juist vandaag controle. Mogen we alsnog de entree betalen. Waren we toch verkeerd geinformeerd. Da´s balen!

4e dag. Vandaag toch weer even langs wat boekingskantoortjes om te kijken voor de lastminutes naar Antartica. Nog steeds dezelfde prijzen. In de gastboeken lees ik lyrische verhalen over de boottrips naar Antartica: ´Met niets te vergelijken, mooiste plek op aarde´! Nou ben ik daar wel wat nuchterder in, want er zijn heel veel mooie plekken op aarde, dus je moet niet dingen met elkaar gaan vergelijken mijns inziens. Maar goed, feit is wel dat ik nu heel dichtbij ben, en als ik het wil zien, dan is nu het moment. Een Franse jongen die ik uit Calafate ken is net terug van Antartica en ook hij is er heel enthousiast over. Oké, ik boek! Niet te lang meer over nadenken. In het hostel zijn heel wat mensen jaloers en zelfs nog enthousiaster dan ikzelf ben. Ik ben nog steeds wat blanco, eerst zien en dan oordelen. En het voelt ook wat dubbel, want om zo´n uniek onaangetast stuk natuur te behouden, moeten er juist geen mensen heen gaan vind ik ook tegelijkertijd. Meteen hierna heb ik mijn vliegticket naar Buenos Aires verzet naar 25 maart, want morgen ga ik voor 11 dagen de oceaan op, op weg naar Antartica......