marjanklok.reismee.nl

Pinguins en vlooien

Vandaag weer eindelijk verder naar de volgende bestemming: Punta Arenas. Slechts 3 uurtjes rijden per bus, dus dat valt weer mee. Hier zit ook een hostel genaamd Erratic Rock, het ´zusje´ van Puerto Natales. Samen met de jonge Groningse Anke vind ik de weg ernaartoe snel. Dit is meer een hostel bij iemand thuis: 1 verdieping met 1 groepsslaapkamer en 1 tweepersoonskamer. De eigenaar is duidelijk een Bob Marley fan, hij heeft hetzelfde kapsel en is heel relaxed en aardig. Hij heeft een vrouw met klein kindje. Het doet hier erg familiair aan. Leuk. Hij raadt mij aan om meteen dezelfde middag de pinguin toer te doen, want het is nu mooi weer. Maar na een nacht op de bank slapen, ben ik toch wat gebroken. Ondanks dat zit ik om 16.00 uur op de pont naar Magdalena eiland, het pinguineiland. De vaart duurt 2 uur. Een uur lang mogen we op het eiland rondlopen tussen de duizenden ´Magdalena´ pinguins. Wat een grappige beestjes, vooral als ze lopen te waggelen. De toerleidster zegt ons op te schieten voor de ferry terug. Wat een zenuwpees, tranquila, tranguila, we zijn hier in Zuid Amerika en niet in Europa! Om 21.00 uur ben ik weer terug in het hostel. Anke gaat de volgende dag mee met een tour naar de pinguins en zeeleeuwen. In het restaurantje La Luna smaakt het eten me erg goed en drink ik het officiele drankje van Chili, Pisco Sour. Lekker hoor!

Gisteravond arriveerde er een jong Engels stelletje die ik eerder sprak in het hostel in P. Natales. Ze hadden toen al last van bedvlooien en die hebben ze gezellig meegenomen. En ja die zijn vannacht vrolijk overgesprongen naar mijn bed. Ik heb al een paar jeukbulten, maar ik probeer er maar niet aan te komen, want dan wordt het erger. Het Engelse stelletje krabt wel, dus die zitten nu helemaal onder. De eigenaar is nu veel minder relaxed. Hij is druk bezig de bedden uit te kloppen. Ja, dit is echt een ramp voor hem. Vandaag maak ik een rondwandeling door Punta Arenas. Ze hebben hier net zo´n kerkhof als in Buenos Aires met grafhuisjes. In het restaurant La Lanu drink ik nog een laatste Pisco Sour. Ik krijg er een van het huis, want morgen vertrek ik weer terug naar Argentinië.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!