Hola gente en Holanda,

Daar ben ik weer. De hoogste tijd voor een update, want dat is alweer een tijdje geleden.

In mijn laatste bericht zat ik nog in Cordoba. Dus vandaaruit ga ik nu verder met mijn verhaal.De 2e dag die ik er was, was nog warmer dan de 1e dag dus eigenlijk heel weinig gedaan. Voornamelijk achter internet bezig geweest om de foto´s die nu op de site staan erop te krijgen. Dat ging wel traag dus ik zal kijken of ik via de site van facebook (is de internationale hyves) de foto´s er sneller en makkelijker op krijg. De link er naar toe laat ik jullie dan nog weten. Dus de belevenissen staan gewoon hier maar de foto´s komen ergens anders te staan. Als ik mijn eigen laptop had gehad had het stukken eenvoudiger geweest, maar ik moet het nu eenmaal doen met de soms wat trage en oude computers in hostels. Dit even terzijde. Diezelfde dag heb ik ook een busticket gekocht naar Salta. Wederom met een nachtbus. Dat gaat heel goed en scheelt me tijd. Het zijn heel luxe slaapbussen dus voor de nachtrust ook niet verkeerd.

Zondag 25 januari om 10.00 uur des morgens kom ik aan in het plaatsje Salta. Dit keer snel een keuze gemaakt voor het hostel waarin ik ga verblijven. En die was wel oke en niet te ver lopen van het stadscentrum. Ook hier is het heel warm weer, dus lekker op mijn gemakkie een stadswandeling gemaakt door het pitoreske stadje met een mooi centraal plein. Net als in Cordoba stikt het hier van de mooie koloniale gebouwen.De lucht begint ondertussen wat de betrekken. En na een uur of 2 komt het ineens met bakken uit de lucht vallen. En niet zo´n beetje ook. De straten staan meteen blank van de regen. En nu was ik niet bepaald in de buurt van mijn hostel dus heb ik toch maar even een uurtje of anderhalfmoeten schuilen. Gelukkig klaarde het weer snel op maar sommige huizen waren wel wat ondergelopen.

Mijn hoofddoel van het bezoek aan Salta zijn de zoutvlaktes. Maar deze blijken nog 4 uur verderte liggen bij het plaatsje Purmamarca. Op advies van de eigenaar van het hostel vertrek ik de volgende dag per bus naar dit kleine gehucht waar slechts 700 mensen wonen.

Helaas in het hostel in Salta heb ik niet echt leuke mensen ontmoet. Je moet het nu eenmaal treffen af en toe. Zoals m´n moeder dan altijd zegt: ´het kan niet elke dag kermis zijn!´. Dus ik ben voornamelijk op mijn zelf op pad geweest deze dag. Ook dan vermaak ik me prima. Was met een kabelbaantje omhoog geweest voor een overzicht over de stad. Er stond toch wel een lange rij, maar omdat ze de cabines vol wilden hebben had ik, omdat ik alleen was juist weer geluk. Was ik sneller aan de beurt. Ook dat heeft af en toe zo zijn voordelen.

Voor het vervolg zie volgend bericht.

Saludos,

Marjan